lokalizacja | location: ul. Wojciecha Cybulskiego, Poznań, Polska | Wojciecha Cybulskiego Street, Poznan, Poland

pow. użytkowa | floor space: 168,30 + 49,53 m2

inwestor | investor: ELEVEN GROUP S.C., Łukasz Jaroszczak, Marcin Nowak

projekt | project: 2019

architektura | architecture: Piotr Kluj, Marta Borzeszkowska, Aleksandra Kamyszek

konstrukcja | construction: Wacław Latawiec, Mieczysław Guść

instalacje | instalations: Joanna Małecka, Marcin Spychalski, Marek Jerzyński

realizacja | realization: 2019-2020

fotografie | photos: Norbert Banaszyk

publikacje | publications: www.archiweb.cz

                                                www.archello.com

                                                www.archinea.pl

                                                www.onet.pl

​

          Przebudowany obiekt to budynek bliźniaczy z lat 60-tych ubiegłego wieku. Obiekt nie wyróżniał się niczym szczególnym wśród podobnej okolicznej zabudowy. Budynek został zakupiony przez Inwestora z myślą o wynajmie. Jako, że powierzchnia obiektu była zbyt duża aby budynek wynająć w atrakcyjnej cenie, trzeba było wyodrębnić w nim dwa niezależne, mniejsze lokale. Z takimi założeniami Inwestor trafił do naszej pracowni.

          Ze względów ekonomicznych należało maksymalnie ograniczyć zmiany w budynku. Z tej przyczyny pozostawiono istniejące wewnętrzne ściany nośne, które wydzielały klatkę schodową oraz same schody. Niewielka modyfikacja jednego z jej biegów pozwoliła podzielić budynek w poziomie na niezależne kondygnacje.

           Najniższa kondygnacja nie zmieniła swojej funkcji, pozostała częścią garażowo-gospodarczą, podobnie jak budynek usytuowany w głębi działki. Te części zostały przydzielone do mieszkań powstałych na wyższych kondygnacjach. W obu mieszkaniach udało się zaprojektować 3 pokoje, co zwiększyło atrakcyjność lokali. Pokoje dzienne z dużymi przeszkleniami umieszczono po dwóch przeciwnych stronach budynku. Od ogrodu zachowano istniejący balkon, nadano mu jedynie nieco inną, bardziej współczesną formę. Budynek został docieplony, a do jego wykończenia użyto białego tynku oraz szarych desek kompozytowych.

          Inwestor stawiając na recykling budynku, dał mu nowe życie. Adaptowanie istniejącego obiektu do nowej funkcji pozwoliło zaoszczędzić część zasobów naszej mocno eksploatowanej planety.

​

          The reconstructed facility is a semi-detached house from the 1960s. The building did not stand out with anything particular among similar buildings in the vicinity. The Investor purchased the building with an intention of renting it. As the facility's area was too large to rent the building at an attractive price, one had to separate two independent, smaller premises within it. The Investor came to our studio with these assumptions.

           Out of economic reasons, one had to minimize the changes to the building as much as possible. For this reason, the existing internal load bearing walls, which separated the staircase and the stairs themselves, were left intact. A slight modification of one of its flights made it possible to horizontally divide the building into independent floors.

           The lowest floor did not change its function, it remained the garage-utility part, similarly to the building situated in the back of the lot. These parts were allocated to the apartments created on the upper floors. It was possible to design three rooms in both apartments, which increased the appeal of the premises. The living rooms with the large glazing were located on two opposite sides of the building. The existing balcony from the garden side was left intact. It was only given a slightly different and more modern form. The building was insulated, and white plaster and gray composite boards were used to finish it.

           By recycling the building, the Investor gave it a new life. Adapting the already existing facility to the new function allowed to save some of the resources of our heavily exploited planet.

​